Radboud van Hal

Wageningen is mij dierbaar. Eén van de mooiste plekjes is de ‘rondakker’ aan de Generaal Foulkesweg ter hoogte van de Diedenweg. Hier ontmoet je het karakter van Wageningen: een landbouwstad, even verderop het uitzicht over de Rijn en de historie van onze vestingstad. Een kleine wandeling vanuit huis brengt mij meteen in andere sferen.

Wageningen is en blijft een wereldstad in ‘miniformaat’. De vele vreemde talen die ik hoor op de markt maken Wageningen rijk. Gelijktijdig houd ik van de kleinschaligheid en vriendelijkheid. Wageningen is toch dat stadje waar ruimte is om ‘anders’ te zijn.
Hier zitten ook de kansen: Wij zijn aantrekkelijk voor Wageningers, bezoekers en bedrijven en instituten om zich te vestigen.

Laten we ‘eigen’ blijven door een continue dialoog met elkaar. Dat is de kracht van Wageningen en maakt ons aantrekkelijk. De grootste kans, zeker in deze tijd, is om van de Wageningse samenleving echt een SAMEN-leving te maken.

Toen ik drie jaar oud was flyerde ik aan de hand van mijn vader (D66-lid) en mijn moeder (PvDA-raadslid) voor D66. D66 zit in mijn bloed, geeft mij ruimte en past van alle partijen het allerbeste bij mij.

“Een levensregel voor beginners” van Wil Derkse. Benedictijnse spiritualiteit voor het dagelijkse leven: benedictijnse spiritualiteit streeft niet naar heel nieuwe inzichten of spectaculaire mystieke ervaringen. Het gaat erom hetzelfde ánders te doen.

Een boek van slechts 123 pagina’s. Zelfs na vijf keer lezen ontdek ik dat vele inzichten van de afgelopen jaren al 1400 jaar geleden zijn opgeschreven. Van moderne management-hype tot vraagstukken rondom inclusiviteit en het dienen van de gemeenschap.

IDFA documentaire festival. De reden van mijn bezoek was dat mijn vrouw en ik werden uitgenodigd door vrienden om het IDFA te bezoeken. Naast inspiratie door de film bezoek ik culturele evenementen meestal als mooie gelegenheid om met vrienden bij te praten.