De raad heeft eindelijk de Omgevingsvisie vastgesteld! In de Omgevingsvisie kijkt de gemeente integraal naar alle opgaven die moeten landen in de fysieke ruimte en geeft het antwoord op de vraag hoe de gemeente er in 2040 uit moet zien. Dat gaat verder dan alleen maar ‘waar kunnen we nog bouwen?’. Het gaat ook over thema’s zoals gezondheid, leefbaarheid, sociale cohesie en de vraag ‘wat willen we beschermen en wat benutten?’.

De Omgevingsvisie is daarom niet zomaar tot stand gekomen. Er is een uitgebreid participatietraject een voorafgegaan, met gesprekken met verschillende verenigingen, instellingen en ondernemers van Landsmeer. Met een enquête. En vervolgens mocht men ook nog een zienswijze uitbrengen op het ontwerp.

D66 is altijd tegen bouwen in het groen geweest. Eenmaal opgeofferd groen komt namelijk nooit meer terug. Een groene omgeving is belangrijk voor het opvangen van de gevolgen klimaatverandering en natuur biedt rust en ruimte. Voor zowel mens als dier. En veel inwoners wonen graag in Landsmeer, juist vanwege dat groen. In het verslag van het participatietraject lezen we dan ook dat volgens de respondenten het oer-Hollandse groene landschap vooral gekoesterd moet worden. Doe dat dan ook!

Tegelijkertijd staat in hetzelfde participatieverslag dat een overgroot deel van de respondenten (die, gelet op het aantal reacties, representatief zijn voor de inwoners van de gemeente) de voorkeur heeft voor woningbouw in de nu nog groene entree van Landsmeer. Een blinde kan zien dan hiermee een levensgroot dilemma is geboren voor de fractie. We kunnen de behoefte van de inwoners en de noodzaak voor woningbouw niet zomaar opzijzetten.

Maar dat groen dan? De natuur kan niet praten en die stem is dus niet meegenomen in het participatietraject. Moeten wij daar dan niet voor opkomen? En hoe realistisch is het überhaupt om op die plek (betaalbaar!) te bouwen? We hebben daar namelijk te maken met uitstoot van de snelweg, ligt het dichtbij de hoogspanningsmasten en tegenover de BP.

Het is een discussie die al jaren speelt en een telkens terugkerend verkiezingsitem. Moeten we dat taboe dan nu toch maar eens doorbreken en kijken of en welke mogelijkheden er überhaupt zijn? De uitkomst is naar onze verwachting dat er niets of nauwelijks (betaalbaars) mogelijk is. Of de uitkomst is dat er wel een (kleine betaalbare) woningwijk kan komen die voorziet in de o-zo-grote behoefte daaraan. Is dat laatste het geval, zullen we daar als D66 zeker voorwaarden aan verbinden zoals dat het géén goudkust wordt, het verlies aan natuur wordt gecompenseerd, de wijk klimaat-adaptief wordt opgezet en dat het dan ook echt hierbij blijft. De grens ligt bij het fietspad en daarna zullen we misschien toch echt moeten vaststellen dat de gemeente volgebouwd is

En dan het taboe op de tweede ontsluitingsweg. Hoe graag we dat ook zouden willen, we zijn inmiddels wel voorbij de illusie dat het Lint veel veiliger kan. Het staat en valt met de verkeersdeelnemers zelf. Maar een tweede aftakking is misschien wel een oplossing om het Lint en zeker het drukke kruispunt aan de IJdoornlaan/Zuideinde te ontlasten. En daarmee de verkeersveiligheid (zeker voor fietsers en voetgangers!) te vergroten. Iets waarvan D66 zelf telkens een terugkerend item heeft gemaakt. Het autoluw maken van de gemeente zouden we – net als GL – natuurlijk nog liever willen, maar is vooralsnog een utopie. De tijd gaat sneller dan je denkt en voor je het weet is het alweer 2040. Misschien is de auto dan wel taboe?

We hebben daarom (net als de overgrote meerderheid van de raad) ingestemd met de Omgevingsvisie en kijken uit naar de uitwerking hiervan.