Hergebruik óók de Oosterpoort voor het nieuwe muziekcentrum

De gemeente is de afgelopen drie jaar verzand in een interne discussie over De Nieuwe Poort, waardoor de plannen veel duurder zijn geworden en externe samenwerkingspartners ongeduldig worden. D66 wil dóór met het nieuwe muziekcentrum.

Aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen waren de uitgangspunten voor de Nieuwe Poort helder. Er was een locatie gekozen, het concept was uitgewerkt en hoe de financiering geregeld kon worden was ook in beeld. Na de verkiezingen kwam de klad erin. Politieke partijen die uitgesproken voor én tegen waren gingen samen besturen en over het nieuwe muziekcentrum werden geen knopen doorgehakt.

Binnen de gemeentelijke organisatie wordt ook verschillend gedacht over het nieuwe muziekcentrum, zowel over de locatie als ook over het concept. Het ontbreken van een sterke cultuurwethouder als hoeder over het proces werd voelbaar en de discussie ontspon zich vooral in het domein van de ruimtelijke ordening. Terwijl de tijd door het getreuzel voortschreed was er een torenhoge inflatie en rezen de bouwkosten de pan uit.

Alleen al door de weifelende houding ging de nieuwbouwprijs tientallen miljoenen omhoog. Politiek gezien geen verkeerde ontwikkeling. Want met verschillende meningen aan tafel zijn externe aanleidingen als inflatie en bouwkosten behulpzaam in het verbloemen van politieke verschillen. Het raadsdebat over de Nieuwe Poort moet daarom niet alleen gaan over toekomstperspectief, maar ook over de de impasse.

Net als bij Kardinge, is het gesprek met externe partijen amper gevoerd en is men op het Stadhuis vooral met zichzelf bezig geweest. Tegelijkertijd is er een realiteit ontstaan die niet te ontkennen is: het oorspronkelijke plan is veel duurder geworden en daardoor niet zomaar meer uitvoerbaar. D66 wil daarom niet alleen terugblikken, maar ook vooruit.



Startpunt voor onze cultuurstad zou de Nieuwe Poort moeten zijn. En niet de gebiedsontwikkeling van Suikerzijde of Stationskwartier. Bouwen op Suikerzijde vraagt enorme investeringen in wegen en daarmee ook parkeren. De spin-off richting andere economische functies is vanaf de Suikerzijde wat ons betreft ook nog eens te beperkt, ondanks de aanwezigheid daarvan een sterk cluster van culturele ondernemers.

Daarom stellen wij het volgende voor: De Nieuwe Poort komt in het Stationsgebied en onze prachtige Oosterpoort blijft deels behouden. We kunnen zo blijven genieten van de klassieke zaal van de Oosterpoort en maken daar tevens ruimte voor nieuwe ontwikkelingen, waaronder ruimte voor woningen en aan kunst en cultuur gerelateerde beroepsopleidingen. Zo blijft modern erfgoed waar vele herinneringen aan verbonden zijn, behouden en is het ook wel zo duurzaam. 

In de Nieuwe Poort komt een aantal functies, maar springt de Popzaal het meest in het oog. Zo komen culturele functies dicht bij elkaar én bij ons bruisende stadscentrum op een goed bereikbare plek. Want alleen op die manier blijft Groningen de bruisende cultuurstad die het altijd al was én zetten we een grote stap voorwaarts met twee (deels) nieuwe culturele voorzieningen. 

Groningen wacht nu lang genoeg op het nieuwe muziekcentrum dat het verdient. Nu is het moment om door te pakken. Kom maar op met die Nieuwe Poort! Of weet u een betere naam dan deze sfeerloze werktitel?