Volle kracht vooruit met bestemmingsplan Plassengebied

Vier inleiders lieten daarover hun licht schijnen: Marianne de Widt, statenlid voor D66 en lijsttrekker voor de komende verkiezingen; Sander Mager, lid van het Dagelijks Bestuur van het waterschap AGV en lijsttrekker voor Water Natuurlijk; Erika Spil, kandidaat Water Natuurlijk; Meindert Brunia, oud-raadslid voor D66 en tevens gespreksleider voor deze avond. Hij gaf aan dat er inmiddels 8 jaar wordt gewerkt aan het bestemmingsplan en dat het doel is verschoven naar het behoud van de legakkers. Iedereen is het eens dat hiervoor nodig is dat eigenaren de mogelijkheid hebben tot bebouwing. Marianne de Widt gaf aan dat ook de provincie kan instemmen met enige bebouwing maar dat daarvoor wel natuurcompensatie nodig is, zowel in oppervlakte als in kwaliteit. Sander Mager vertelde dat het waterschap de komende jaren zeker meer aandacht zal geven aan de Vinkeveense Plassen. In 2027 wordt de KaderRichtlijn Water (KRW) van toepassing en moet het water aan hoge kwaliteitseisen voldoen. Dat vraagt van het waterschap een actieve en sturende rol. Daarbij gaf hij aan nog niet overtuigd te zijn dat een vuilwaterboot een goede oplossing is om verontreiniging van het afvalwater te voorkomen. Erika Spil tenslotte vroeg aandacht voor de handhaving als belangrijk onderdeel van het bestemmingsplan.

Daarna was het woord aan de zaal om aan te geven wat zij verwachten van de provincie en het waterschap bij de afronding van het bestemmingsplan. Allereerst kwam de handhaving ter sprake. Vrijwel iedereen is ervan overtuigd dat het succes van het komende bestemmingsplan staat of valt met een goede handhaving en dat niet alleen aan het begin, maar continu. Daarbij is belangrijk dat er toezicht is op het moment dat er bouwactiviteiten zijn, en dat is vaak buiten de ambtelijke werkuren! Handhaving is ingewikkeld en duur en daarom zouden de regels in het bestemmingsplan zo simpel mogelijk moeten zijn. Tenslotte verwacht men in het toezicht meer inzet van het waterschap en de provincie en dat in een goede samenwerking met de gemeente en het recreatieschap.

Het tweede grote discussie-onderwerp was de vraag wanneer het bestemmingsplan nu ‘eindelijk’ klaar is. Gemeente en provincie zijn al twee jaar met elkaar in overleg en zijn het kennelijk nog steeds niet helemaal eens. Iemand meende dat als het nog langer duurt we beter een hele nieuwe start kunnen maken, met bijvoorbeeld de thema’s van het waterschap als vertrekpunt. De vrees voor een patstelling wordt breed gedeeld. En van (nog) langer weifelen en talmen wordt niemand beter. Kortom, denk in oplossingen, overbrug tegenstellingen en hak knopen door. Dat zorgt voor duidelijkheid en biedt iedereen nieuw perspectief.                                 

Vervolgens werd gesproken over ‘hoe de doelstelling ‘behoud van de legakkers’ kan worden gerealiseerd. Door de golfslag op de plassen is er voortdurend sprake van afslag en afkalving van legakkers. Veel lege akkers dreigen onder water te verdwijnen. In veel gevallen is beschoeiing noodzakelijk, maar dat is zeker bij langgerekte legakkers een kostbare zaak. Eén van de aanwezige eigenaren verzuchtte dat men geen idee heeft hoeveel geld – en tijd – het hem kost om zijn legakker te onderhouden. Vanuit de aanwezigen kwam daarvoor ook zeker waardering. Het is immers aan de eigenaren te danken dat nog niet alle legakkers zijn verdwenen.                              

Steeds opnieuw blijkt dat het bestemmingsplan Plassengebied aanleiding geeft tot veel gespreksstof. Ook nu weer werd in de ‘nazit’ langdurig doorgesproken, tot in de hal van het Sporthuis toe. Voor de kandidaten van provincie en waterschap was het een leerzame verdieping van hun kennis over dit gebied.