Cultuur
Cultuur is een grondrecht dat niet is geborgd in een wet. Het Rijk kent subsidies toe aan grote musea en evenementen, maar van de publieke financiering van culturele instellingen is maar liefst 60% afkomstig van gemeenten. Lokaal ligt de culturele basis. Daar begint je eerste kennismaking, al dan niet via school. Je doet mee aan een voorstelling, fietst langs een mooi gebouw of door een beschilderde tunnel, gaat naar de intocht van Sint, komt in bieb en muziekschool. Later ga je naar Yumbo, een Schoudermantel Schuimparty of speel je bij een muziekvereniging. En veel later beland je bij de Kromme Haan, Odijk komt thuis, een koor of een kunstig cursusproject.
Klinkt als genoeg aanbod met voor elk wat wils. Vanwaar de zorg? Die hangt samen met het feit dat gemeenten niet verplicht zijn een minimaal niveau toegankelijke cultuur te borgen. Dat er van alles gebeurt, is mooi. Maar bij bezuinigingsrondes is dit een onderdeel dat makkelijk sneuvelt. Gelukkig komt er veel tot stand vanuit de samenleving. Maar dat werkt pas echt goed als initiatiefnemers kunnen rekenen op een meewerkende en ondersteunende gemeente. In gemeenteland, en ook in Bunnik, is zwaar financieel weer op komst. Hopelijk lukt het ons als lokaal bestuur toch om te borgen dat toegankelijke cultuur in alle dorpen kan blijven bloeien.