Ali Dekker
“Ruim een jaar geleden ben ik met verve weer het wethouderschap aangegaan, maar wel onder voorbehoud dat het moet kunnen. Het laatste half jaar ben ik tot de slotsom gekomen dat het niet meer kan. De zorg voor mijn naasten laat zich niet meer combineren met een drukke baan als wethouder. Ik moet beschikbaar zijn voor mijn man, wiens beperkingen sluipenderwijs toenemen, voor mijn moeder die op haar 93ste toch niet onverwoestbaar blijkt en ik wil beschikbaar zijn voor ons kleinkind. Dat gaat simpelweg niet als mijn dagen door een strakke agenda worden geregeerd. Ik heb daarom na lang beraad besloten het wethouderschap met het zomerreces neer te leggen.
Er is nooit een goed moment om tussentijds op te stappen, hooguit minder slechte momenten. Met het afronden van de belangrijkste onderdelen van het Masterplan van de Kersenweide waar we 1200 woningen gaan realiseren, het vaststellen van het Strategisch huisvestingsplan, het minimabeleid en de plannen voor werk en inkomen, worden er in elk geval een aantal mijlpalen bereikt en is het dus een wat minder slecht moment.”