Vertrouwen in theorie en praktijk; het gevalletje Ridderspoor.
Vertrouwen herstellen daar doet het scheidende college helaas niet aan mee ondanks grote woorden, in de doelstelling van het bestuur. Daar staat “Inwoners hebben vertrouwen in het gemeentebestuur waarmee ze samenwerken aan maatschappelijke opgave” Wat een prachtige formulering. Kijken we naar de praktijk dan is er een maatschappelijk opgave en dat heet woningnood. Die constatering zo realiseert zich het college vraagt om een oplossing. Dus handen uit de mouwen en actie. Daarbij vergetende dat er een doelstelling ligt die heet “vertrouwen herstellen”.
Maar dat is lastig bij het oplossen van problemen, de burgers zouden is met steekhoudende argumenten kunnen komen waarom het anders moet, en de ambtenaren, ach hun advies kun je naast je neer leggen. Zo is het ook gebeurd bij de noodzaak om flexwoningen in Borne te bouwen.
De locatie van het ridderspoor, een school gebouwtje dat toch al overbodig was leek het college een mooi plekje. De bewoners werden genegeerd de raad nauwelijks geinformeerd en het ambtelijkadvies terzijde geschoven.
Aan Welbions werd vervolgens de grond bijna of misschien wel om niet ter beschikking gesteld.
Iedereen is hier geschoffeerd en binnenkort wordt er door Welbions een plan gepresenteerd. Op die manier wordt en de raad en onze inwoners voor het blok gezet. Wat de raad ook beslist in deze er zit altijd een zwarte kant aan met dank aan het college. Goedkeuring betekent een deeloplossing van het woning probleem enerzijds en anderzijds wordt er weer geregeerd zonder inspraak. Afkeuring schuif het woning probleem op de lange baan. We mogen blij zijn dat dit college verdwijnt en hopen dat ook de wethouder Velten niet terug keert. Er licht een stevige uitdaging voor het nieuwe college om een betere invulling te geven aan de invulling van tijdige inspraak en de doelstelling om het vertrouwen in de politiek terug te winnen.
Het vertrouwen moet terug in de politiek.