Bas van Klompenburg

Bas van Klompenburg - Beeld: D66 Almere

Bas zet zich elke dag in voor mensen die moeite hebben met meedoen in de samenleving. Met ervaring in politiek en cultuur wil hij blijven bouwen aan een stad waar iedereen kan leren, werken en meedoen.

  • 34 jaar
  • Utrecht
  • Almere
  • Hij/hem

Bas van Klompenburg is senior-adviseur basisvaardigheden en leven lang ontwikkelen, en zet zich dagelijks in voor mensen die moeite hebben met meedoen in de samenleving. Hij woont samen met zijn vriendin, dochter en poes in Nobelhorst.

In Almere werkt hij aan gelijke kansen op school, op het werk en in de wijk. Hij verbindt beleid met praktijk en werkt samen met scholen, werkgevers en maatschappelijke organisaties. Als voorzitter van het Jeugdfonds Sport en Cultuur Almere zorgt hij dat kinderen kunnen meedoen, ook als er thuis weinig geld is. Voor D66 Almere wil hij blijven bouwen aan een stad waar iedereen kan leren, werken en meedoen. Hij wil dat Almere een stad is waar mensen elkaar vinden. Juist nu hebben we verbinding nodig – tussen mensen, buurten én beleid. Wie moeite heeft met taal of geld, heeft vaak ook zorgen over werk of gezondheid.

Dat vraagt om een gemeente die niet in hokjes denkt, maar samenwerkt. Na zijn mbo-opleiding is hij ondernemer geweest in de culturele sector, heeft hij in de private sector gewerkt, is hij burgerlid in de provinciale staten van Flevoland geweest en werkt hij nu vanuit de publieke sector aan een samenleving waarin iedereen mee kan doen. Volop de kansen benutten die onze mooie stad hem ook heeft gegeven. Daarbij heeft Bas kennisgemaakt met allerlei bubbels in onze stad. Culturele projecten in wijken met uitdagingen, grote
werkgevers die willen werken aan een inclusieve werkvloer, jongeren die hun talent ontdekken en ouderen die samen een mooie avond beleven. Onderwijs, zorg, sport, cultuur en werkgevers: allemaal hebben ze een stukje van de puzzel.

De grote vraagstukken in onze samenleving moeten integraal worden opgepakt en uitgevoerd. Zo maken we van Almere een stad die niemand laat vallen, maar iedereen meeneemt.

Almere Haven betekent veel voor me. Na op kamers in Almere te hebben gewoond kreeg ik in Almere Haven, boven Corrosia, mijn eerste eigen woning. Een prachtig studioappartement boven een cultureelcentrum. Een soort ‘Phanom of the opera’ gevoel, maar dan zonder kreunluchters en maskers.

Ik heb gewerkt voor het kleinste poppodium in Almere aan de kerkgracht waardoor ik ook veel in Haven moest zijn. Almere Haven is een aantal jaar mijn thuis geweest en ik kom er nog steeds erg graag. De gracht, de havenkom, het centrum met de beste kaasboer van Almere. Het voelt echt als thuiskomen.

Als raadslid wil ik dat de gemeente die verbinding ook in haar beleid laat zien. Dat we niet van project naar project hoppen, maar bouwen aan één geheel waar mensen centraal staan.

Goed onderwijs legt de basis. Als kinderen en jongeren sterk starten, kunnen zij later makkelijker hun plek vinden in de stad. Gezond bewegen hoort daar direct bij, want zonder een fit lichaam kun je minder goed leren, werken en meedoen. Daarom wil ik goed goede wandel en fietsroutes waar goed gestrooid wordt, sportplekken in de wijk en goede samenwerking tussen scholen, wijkteams, bibliotheken en sportaanbieders.

Vanuit een sterke basis kun je je hele leven blijven ontwikkelen. Dat is nodig om zelfredzaam te blijven, zeker nu de samenleving snel verandert. Denk aan toegankelijke cursussen in de buurt en ondersteuning voor inwoners die nieuwe vaardigheden willen opdoen.

Kunst en cultuur vormen tenslotte een bouwsteen die mensen verbindt. Ze geven ruimte aan talent, maken ontmoetingen mogelijk en zorgen dat iedereen zich onderdeel voelt van de stad. Daarom wil ik dat meer kinderen en volwassenen toegang krijgen tot cultuuronderwijs en amateurkunst, en dat lokale makers
behouden blijven voor de stad met budget en podia.

Laat iedereen vrij, maar niemand vallen. Tot op de dag van vandaag resoneren deze woorden nog steeds bij mij. Voor mij het uitgangspunt van het sociaalliberalisme. Almere is een stad waar heel veel mensen overeind blijven, maar waar we ook nog hard moeten blijven werken aan dat mensen niet vallen of nog dieper vallen. En dat kan WEL in Almere.

Een klein boekje. The Hill We Climb, van Amanda Gorman. Het gedicht dat werd opgevoerd tijdens de inauguratie van Joe Biden. Het boekje ligt op mijn nachtkastje. Als je even een beetje hoop wil tanken, lees het gedicht.

Alles komt goed. En zo niet, dan toch. Maar daar moeten we wel ons best voor blijven doen. En dat kunnen we.

Ik ga regelmatig naar het theater en ik wil hier even de voorstelling Hadestown benoemen. Wat was dit een prachtige voorstelling!

Een verhaal uit de klassieke oudheid op een moderne manier vertelt met geweldige muziek en prachtige gelaagde teksten. Een verhaal dat een waarschuwing is, maar ook een ode aan de hoop.