Diverse stad

Mensen die genderzorg wensen zijn op dit moment voor een belangrijk deel aangewezen op het Amsterdam UMC dat gespecialiseerd is in het behandelen van mensen met genderdysforie. Personen met genderdysforie voelen dat hun geboortegeslacht niet past bij het geslacht dat zij ervaren en (willen) uiten. Als je op dit moment aanklopt bij het Amsterdam UMC loop je tegen een wachttijd aan van meer dan twee jaar. Wachtlijsten voor zorg zijn altijd zeer onwenselijk. Maar het is heel pijnlijk voor bijvoorbeeld jongeren die weten dat zij gedurende die twee jaar steeds meer lichamelijke kenmerken ontwikkelen die niet bij hun gender passen. Kenmerken die moeilijk terug te draaien zijn. D66 vindt het hoog tijd dat er in Almere een transpoli wordt geopend. De gemeente moet zich hier luid over uitspreken en zich hiervoor inzetten.

De verklaring van Raven van Dorst is weinig mensen ontgaan. Wie naar Raven wil verwijzen, doet dat niet met ‘hij’ of ‘zij’, maar bijvoorbeeld met ‘die’ of ‘hen’. Terwijl tal van mensen zich niet identificeren met ‘hij’ of ‘zij’, is het wel de norm om zo naar mensen te verwijzen. Taal kan daarmee beklemmend zijn voor mensen. Almere moet dit beklemmende gevoel wegnemen waar dat kan. Een aantal stappen is eenvoudig te nemen:
• Iedere medewerker die in functie een naambordje draagt, wordt gevraagd met welke pronouns deze persoon aangesproken wil worden. Dit wordt voortaan vermeld op het naambordje.
• Op de naambordjes van de gemeenteraadsleden tijdens de raadsvergaderingen worden voortaan de gewenste pronouns vermeld.
• Als je contact opneemt met de gemeente via de telefoon of bijvoorbeeld bij de balie, praat de medewerker geslachtsvrij of vraagt hoe je aangesproken wilt worden.
• In het stadhuis wordt de overstap gemaakt naar genderneutrale toiletten. Natuurlijk kan er op het bordje aangegeven worden of er urinoirs of maandverbandprullenbakken aanwezig zijn, maar de strikte scheiding van de man/vrouw toiletten eindigt.

Het is niet voldoende als de gemeente het alleen doet. Als Almere echt een gemeente wil zijn waar iedereen zich vrij voelt om zichtbaar zichzelf te zijn, heeft de gemeente de stad hard nodig. De gemeente moet het voortouw nemen en alle organisaties in onze stad uitnodigen om mee te doen. Pronounces en het actief tegengaan van genderdiscriminatie moet een onderdeel zijn van een diversiteitspact dat Almere met al haar organisaties sluit. En denk hierbij ook aan sensitieve zorgverlening. Zodat iedereen volledig zichzelf kan zijn.
 
Dit pact wordt jaarlijks met de organisaties geëvalueerd en ontwikkelt zich. In het eerste weekend van november brengt de gemeente hierover rapport uit aan de stad. Het tegengaan van discriminatie en het omarmen van diversiteit is niet een op zichzelf staand onderwerp. Daarom vraagt de gemeente al haar partners zich aan te sluiten bij het diversiteitspact.

Hoe oud of hoe jong je bent zou niet moeten uitmaken; je moet je altijd vrij voelen om zichtbaar jezelf te zijn. Toch is dit niet het geval. Zo belanden er nog steeds jongeren op straat, omdat zij niet meer welkom zijn bij hun ouders of simpelweg omdat zij zichzelf willen zijn. De gemeente moet er zijn voor deze jonge mensen en hen helpen hun (regenboog)pad te vinden.

Pesten en buitensluiten komt niet alleen voor bij jonge mensen, maar ook bij ouderen. D66 wil instellingen waar mensen, onder andere ouderen, langdurige zorg ontvangen stimuleren om in de huisregels expliciete aandacht te hebben voor tolerantie voor elkaar en voor de persoonlijke vrijheid om te mogen zijn wie je bent. De eenzaamheid onder ‘LHBTIQ+ ouderen (LHBTIQ+ staat voor lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele personen, transgenderpersonen, intersekse mensen, queers en aseksuele mensen) is schrikbarend hoog. D66 pleit ervoor dat de gemeente het gesprek aangaat met de zorginstellingen in onze stad om te komen met een aanpak om deze mensen te helpen. Een speciale afdeling voor ouderen die daar behoefte aan hebben in één van de verzorgingshuizen is wat D66 betreft daarbij een optie.

Conversietherapie komt nog steeds voor in Nederland. Denk hierbij aan (zomer-)kampen, workshops en therapiesessies met als doel de seksuele persoonlijkheid of het gedrag van een persoon te veranderen van homo-, biseksueel of genderdysforie naar heteroseksueel of cis. Dit kan slachtoffers ernstig schaden: het kan leiden tot psychische klachten en zelfs tot zelfdoding. Begin 2021 stemde de Tweede Kamer voor een voorstel om dit strafbaar te stellen en een meldpunt in te richten. De regering draalt echter en dit is nog niet geregeld. D66 vindt dat de Almere waakzaam moet zijn voor deze schadelijke praktijken en direct moet ingrijpen indien er vermoedens zijn dat dit plaats vindt. Dit soort barbaarse ‘therapie’ mag nooit getolereerd worden. Samen met bijvoorbeeld Bureau Gelijke Behandeling en zorgpartners moet de gemeente dit onderwerp op de agenda zetten, om slachtoffers te helpen om hulp te vragen.

Het aantal jongeren dat worstelt met de eigen identiteit en seksualiteit is enorm hoog. Negatieve reacties, pesten en geweld komen veel voor. Het aantal suïcidepogingen bij lesbische-, homo-, biseksuele jeugd ligt een factor drie tot vijf hoger dan bij heteroseksuele jongeren. Transgender personen hebben zelfs vijf tot tien keer vaker suïcidale gedachten. Dit is zeer verontrustend en toont aan dat er actie ondernomen moet worden. Alleen als je seksualiteit in al haar vormen op jonge leeftijd bespreekbaar maakt kan het sociale isolement van deze jongeren doorbroken worden.

Scholen worstelen regelmatig om een goede manier te vinden. D66 ziet hier een rol weggelegd voor de gemeente. Samen met organisaties als de Pabo, GSA, Bureau Gelijke Behandeling, het COC en de GGD moet de gemeente kijken hoe zij scholen kunnen ondersteunen. Dit kan bijvoorbeeld door een netwerkregisseur in te zetten die scholen actief informeert over de mogelijkheden voor gastlessen en een subsidie voor scholen die gastlessen willen inzetten, maar hier geen financiering voor hebben.

Ook ziet D66 grote kansen in een samenwerking tussen deze organisaties, de scholen en de Almeerse culturele sector. Door middel van kunst en cultuur kun je op een veel diepere manier verbinding met elkaar maken. Interessant initiatieven om naar te kijken zijn ‘Lente Kriebels’ en Bij&Bloem PraatPlantsoen.

In een inclusieve stad kan iedereen volwaardig participeren ongeacht eventuele beperkingen. Een goede toegankelijkheid van de openbare ruimte, zowel buiten als in bijvoorbeeld de gebouwen van de gemeente en haar partners is een voorwaarde. Met een team van ervaringsdeskundigen en belangenorganisaties in de stad pakken we dit aan. We inventariseren waar de problemen liggen en samen stellen we een meerjarige agenda ‘Toegankelijkheid’ op met concrete acties en initiatieven. Inwoners die zelf te maken hebben met belemmeringen door een beperking worden uitgenodigd input te leveren. Voorbeelden waarnaar gekeken moet worden zijn:
• De geleidestrippen in de centra moeten op orde gebracht worden. Door middel van een doorlopende campagne worden inwoners, ondernemers en bezoekers gewezen op het belang van het vrijhouden van de markeringen.
• De oversteekplaats van de busbaan op het stadhuisplein wordt voorzien van geluidssignalen.
• Bij belangrijke toespraken en momenten wordt een gebarentolk ingeschakeld.
• In de communicatie van de gemeente wordt rekening gehouden met communicatie met slechtzienden en blinden. Samen met ervaringsdeskundigen wordt gekeken welke informatie ook in brailleschrift beschikbaar wordt gesteld.

Naast fysieke belemmeringen worstelen steeds meer mensen met een licht verstandelijk beperking, analfabetisme en een lage opleiding waardoor ze niet goed mee kunnen komen. De steeds complexere samenleving maakt dit niet makkelijker. Almere heeft hier aandacht voor, maar dit kan nog veel beter. Zo gebruikt de gemeente nog te vaak moeilijke brieven om nieuw beleid te communiceren.

D66 wil dat de gemeente met organisaties als Stichting Lezen en Schrijven serieus werkt aan toegankelijke communicatie en kijkt waar mensen met taalproblemen tegen aanlopen. Dit is onderdeel deel van de Agenda Toegankelijkheid. Daarbij moet technologie slim ingezet worden om deze mensen meer mogelijkheden te bieden, in plaats van ze het leven moeilijker te maken. Met bijna tweeduizend medewerkers is de gemeente Almere zelf een grote werkgever. Almere moet een inclusief divers personeelsbeleid voeren.

Vrijheid van religie is ook een vorm van diversiteit. Iedereen heeft de vrijheid te geloven of niet te geloven. Geloof geeft veel mensen houvast. In Nederland gelden wetten voor iedereen en hebben we normen en omgangsvormen tussen mensen onderling. Daarbinnen vinden mensen met verschillende geloven of levensovertuigingen al eeuwen een manier om samen te leven. Ontmoetingen en ontplooiing van het individu zijn hierbij essentieel.

Wij trekken de grens zodra geloof de vrijheid van anderen bedreigt of beperkt. Voor discriminatie, homofobie, antisemitisme of moslimhaat is in onze samenleving geen plaats. Vrijheid van religie geeft niemand het recht de vrijheid van denken, zijn of doen van de ander te beperken. De gemeente weet religieuze instanties nu al vaak te vinden op thema’s als het tegengaan van extremisme of radicalisering. Deze samenwerking is zeer belangrijk, maar niet het enige onderwerp waar de gemeente en deze organisaties over zouden moeten spreken. D66 wil dat de vrijheid van religie meegenomen wordt als onderwerp in de diversiteitsagenda.

Almere is het thuis van meer dan 200.000 mensen die allemaal op hun eigen manier anders en uniek zijn. Die diversiteit moeten we koesteren en vieren met elkaar. D66 wil dat er jaarlijks een speciale dag wordt georganiseerd samen met de verschillende community ’s van stad. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de geloofsgemeenschappen, de regenboog communities, maar ook aan de verschillende jongeren- en bewonersorganisaties. Een evenement waarop het mogelijk is om de moeilijke zaken bespreekbaar te maken. En om te vieren dat wij, met elkaar en met al onze verschillen, samen de stad Almere maken.