Deel #7

Prachtig weer! Zoals vorige week beloofd aan de voorzitter van NBSVV  beginnen we vandaag in Nieuw Beijerland. We worden ontvangen met een kop koffie en in een goed gesprek bijgepraat over de voorgeschiedenis van de aanvraag voor een lening die nu voorligt. 
 
In de afgelopen 10+ jaar zijn al heel wat gesprekken gevoerd en ideeën geopperd over de toekomst van zowel de voetbalvereniging als het terrein. Wel of niet fuseren met Piershil en Goudswaard? Wel of niet de ijsbaan bij het terrein betrekken? 
 
Maar om een lang verhaal kort samen te vatten: in die tijd zijn de faciliteiten er niet beter op geworden. De vrijwilligers proberen het zo goed mogelijk bij te houden, maar het is niet meer van deze tijd. En daar komt bij dat er voor de dames eigenlijk helemaal geen geschikte voorzieningen zijn. Het ontbreekt aan goede kleedruimte en douches, dat is een duidelijke zaak. De noodkreet snappen we dus inmiddels. Nu nog een oplossing. 
 
Een lening met een looptijd van 30 jaar voor een vereniging die misschien in de komende jaren ingrijpende keuzes wil of moet maken rondom hun locatie lijkt ons niet ideaal. Wij voelen er meer voor dat de gemeente helpt om de ergste nood op te lossen met een tijdelijke oplossing en dan in de nieuwe raad zo snel mogelijk het gesprek voeren over het grotere plaatje.
 
Na het bezoek aan Nieuw Beijerland vertrekken we naar Oud-Beijerland, waar we mede vanwege het prachtige weer een flink aantal leuke gesprekken kunnen voeren over de lokale politiek. Zoals te verwachten in deze tijd is niet iedereen meteen even enthousiast. “Waarom hebben we jullie de afgelopen vier jaar zo weinig gezien!”, hoor je vaak. Maar des te leuker is het als je na 5 minuten luisteren en vragen beantwoorden toch met een heel positief gevoel uit elkaar gaat. 

Tijdens de lunch hoor ik op de radio een item over de verkiezing van ‘Beste Raadslid van het afgelopen jaar’. Is dat niet een hele mooie gelegenheid om huidig fractievoorzitter Miranda den Tuinder in het zonnetje te zetten? Samen met collega Pim Booman schrijf ik een stevige motivatie en draag ik haar direct voor. Later blijkt dat er nog maar 24 uur is om te stemmen. Jammer dat we er niet eerder van wisten. Dat is helaas niet genoeg om voldoende stemmen te verzamelen voor de volgende ronde.  Maar goed, morgen is het ‘complimentendag’. Dan heeft Miranda haar portie vast binnen.

Ons jongste kandidaat-raadslid en campagneleider Menno staat vandaag flink in de spotlights. In een groot interview vertelt hij onder andere meer over zijn motivatie om politiek actief te zijn en hoe hij wil zorgen dat jongeren meer ‘stem’ krijgen binnen de gemeente. 

Zeer relevant, want ongeveer tegelijkertijd landt er in onze mailbox een pittige e-mail van een jonge inwoner die zwaar teleurgesteld is over het proces rond de jongerenraad. Die zou al veel eerder vorig jaar zijn opgestart, maar dat wordt alsmaar uitgesteld, terwijl er wel al gesprekken zijn gevoerd en verwachtingen zijn gewekt. Dat daar vervolgens door de gemeente niet duidelijk over wordt gecommuniceerd maakt het niet leuker. Menno neemt contact op en legt uit dat we het zeer eens zijn met de klachten en dat we staan te popelen om hier in de nieuwe raadsperiode snel iets aan te doen. 

De verkiezingskrant die de gemeente heeft laten maken wordt vandaag verspreid. Het is een soort magazine geworden met voor iedere partij een pagina. Het ziet er mooi uit, maar helaas krijgt lang niet iedereen hem thuis. Iedereen met een ja/nee of nee/nee sticker op de brievenbus zal het magazine bij de supermarkt moeten meenemen of digitaal moeten meelezen. Dat kan overigens hier

Vandaag staat er weer een verkiezingsdebat op de agenda. Een heel mooi initiatief van HW Duurzaam over de energietransitie. Op één na zijn alle partijen aanwezig en het debat is zeer goed voorbereid door de organisatoren. In een aantal gespreksronden wordt de politiek kritisch bevraagd over hun resultaten en plannen. Dat levert pittige discussies op, bijvoorbeeld over wat een realistische termijn is om energieneutraal te willen zijn. Dan blijkt toch dat er nog partijen zijn die eerder willen vertragen dan versnellen met duurzaamheid en de energietransitie. En af en toe ontsnapt een zucht uit het publiek wanneer een politicus de zaken te simpel voorstelt (of discutabele feiten noemt over windmolensubsidies).
 
Pim Booman, onze nummer 2 en duurzaamheidsspecialist voert voor D66 het woord. Hij vraagt onder andere aandacht voor de hoge gasprijzen, die zonder twijfel zorgen voor financiële problemen bij een grote groep inwoners. Wat dat betreft is en blijft het jammer dat onze motie om een deel van de Eneco gelden beschikbaar te stellen voor het isoleren van woningen en andere energiebesparende maatregelen in onze gemeente niet is aangenomen.

Op sociale media strijden alle partijen maximaal om aandacht. Dat is heel leuk om te zien en maakt het volgens mij heel laagdrempelig voor inwoners om te zien waar de partijen voor staan. Tegelijkertijd is het ook een soort Tsunami aan informatie waarvan je je kunt afvragen wie dat kan en wil volgen. Soms worden we daarin geholpen door actieve inwoners. Zo vroeg Merijn van den Hoogenhoff alle partijen een aantal korte vragen te beantwoorden en onze droom te beschrijven. Een mooi initief waar we graag een bijdrage aan leveren natuurlijk. Zie link  
 
Ondertussen zien we door de hele Hoeksche Waard een enorme hoeveelheid ‘sandwichborden’ verschijnen. Bijna alle partijen hebben ze in grote getale laten drukken en opgehangen. Wij hebben de keuze gemaakt omdat niet te doen. De meeste van deze posters zijn van plastic of zachtboard. Niet goed voor het milieu, zeker niet als ze -zoals door de storm gebeurde- gaan zwerven. Maar dit besluit zorgt soms ook wel voor een beetje innerlijke onrust; zijn we nu wel voldoende zichtbaar? Principes wegen soms zwaar. We staan er achter en laten het zo. 
 
Ik kijk enorm uit naar de ‘grande finale’ van de campagne die de komende anderhalve week voor ons ligt. Komend weekend gaan we weer met een grote groep het gesprek aan in de dorpen en buurten. Het belooft prachtig weer te worden!