Helaas moeten we als samenleving constateren dat we nog niet echt geslaagd zijn in het maken van een inclusieve samenleving en het geven van inclusief onderwijs. Het aantal kinderen in de jeugdzorg is in 20 jaar gestegen van 1 op de 27 naar 1 op de 7. Ook in Bunnik, Odijk en Werkhoven. Het aantal kinderen dat niet meer naar een reguliere school kan, maar naar het speciaal onderwijs gaat, is de afgelopen jaren flink gestegen. Ook in Bunnik, Odijk en Werkhoven. De kosten van jeugdzorg en speciaal onderwijs zijn enorm hard gestegen, en inmiddels onhoudbaar. Ook voor de ontwikkeling van kinderen is het lang niet altijd helpend om specialistische zorg of onderwijs te krijgen, vaak ver weg van je eigen basisschool of woonwijk. Deze stijgingen zijn overigens echt niet het gevolg van het feit dat de kinderen van tegenwoordig meer problemen hebben, maar zeggen veel meer over de keuzes die wij als volwassenen hebben gemaakt over hoe we de directe omgeving van kinderen inrichten. De schoolomgeving, thuis, op straat en op de sportclub.
Tot zo ver alle negatieve ontwikkelingen. Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes. De GGD monitort bijvoorbeeld de mentale gezondheid van kinderen, en na jaren van een negatieve trend, zien we voor het eerst dat de mentale gezondheid weer wat verbeterd. Ongetwijfeld dankzij de effectievere werkwijze van scholen, ouders, kinderopvang, jeugdzorg en jongerenwerk op dit thema. De komende jaren willen we in onze gemeente het verschil gaan maken om te laten zien hoe het anders kan. Effectiever ondersteunen van kinderen in hun ontwikkeling tot mooie, zelfstandige mensen, in hun eigen vertrouwde omgeving. Dat vraagt om inclusief onderwijs, waar ieder kind mee kan doen op de lokale basisschool. En vraagt ook om minder individuele (jeugd)zorg, en een betere basisondersteuning op school. Maar ook om de acceptatie dat het leven nou eenmaal pieken en dalen kent. Zodat we niet alle obstakels in het leven gelijk zien als een groot medisch probleem, en dat we de specialistische zorg vrijhouden voor wie echt baat heeft bij die zorg.
Klinkt eenvoudig, en dat is het misschien ook wel. Maar dat vraagt wel iets van ons allemaal. De samenleving, dat zijn we met z’n allen. Alleen als iedereen meedoet – ouders, leraren, kinderopvangmedewerkers, ggd-artsen, jongerenwerkers, enzovoort – lukt het ons om in Bunnik, Odijk en Werkhoven te laten zien dat het wél kan: effectieve ondersteuning voor kinderen, in hun eigen dorp tegen lagere kosten. Op veel plekken ontluiken al mooie initiatieven die het in de praktijk laten zien. Helpt u ook mee?
Wethouderscolumn: Normaal doen
Iedereen leert op zijn eigen tempo. Heel normaal, niet? Toch hebben we in onze samenleving de afgelopen jaren andere keuzes gemaakt. Het gemiddelde is de nieuwe norm geworden, en iedereen die er bovenuit piekt of lager scoort dan het gemiddelde, dat is een probleem! Slecht voor de (mentale) gezondheid van kinderen, en zeker niet helpend in hun ontwikkeling.