Onzichtbare ontwikkelingen
Ik had niet verwacht dat het interne reilen en zeilen van de gemeente zoveel tijd en energie zou opslokken. Wisselingen in het college, vernieuwing van de griffie (die essentiële ondersteuning biedt aan raadsleden), strubbelingen in de coalitie, het kiezen van een nieuwe burgemeester, om maar enkele voorbeelden te noemen. Als raadslid heb ik ondervonden dat je terecht komt in een soort gemeentehuis-bubbel. Besturen is veelal onzichtbaar werk en neemt tijd weg van de contacten met bewoners, wat ik het meest waardevol aspect van het raadswerk vind.
Corona is de tweede onverwachte ontwikkeling en de pandemie maakt het nog steeds moeilijk om uit de bubbel te stappen en op straat, in de sportkantines, bij de wijkverenigingen en op andere plekken mensen tegen te komen en over gemeentezaken te discussiëren die bewoners ter sprake brengen en belangrijk vinden.
Afspreken of via Zoom vergaderen lukt nog wel: ik heb nuttige informatie gekregen bijvoorbeeld vanuit de Oranjebuurt en het Burgje. Inspirerende ideeën over de toekomst van Dorpshart Odijk kwamen van deelnemers in het participatieproces. Maar het zijn de ongeplande interacties die corona min or meer onmogelijk maakt. Die heb ik gemist.