De rode lijn

De wereld draait door, soms zo hard dat je er duizelig van wordt. De afgelopen maanden zijn we overspoeld met berichten over oorlogen, onderdrukking en menselijk leed. Maar niets raakt zo diep als de voortdurende tragedie in Gaza. Ook op het moment dat ik deze column schrijf, sterven daar nog altijd onschuldige mensen. Het maakt niet uit wie je bent, wat je gelooft of waar je vandaan komt—dit raakt ons allemaal.

Op 18 mei kleurde het Malieveld rood. Ruim 100.000 mensen trokken een symbolische rode lijn om te laten zien: wij staan niet achter het beleid van ons kabinet. We zwijgen niet. Ook in Utrecht wordt er niet gezwegen. De gemeenteraad nam daar een motie aan om de situatie in Gaza als genocide te benoemen—een krachtig signaal. Utrecht is daarmee de eerste gemeente in Nederland die deze stap zet.
En zelfs in kleine gemeenten als Bunnik wordt niet gezwegen. Een motie om geweld tegen burgers in Gaza te veroordelen werd ingediend door P21 en gesteund door D66, CDA en Fractie Visser. De VVD stemde tegen—niet onverwacht, gezien hun rol in het kabinet dat weigert een rode lijn te trekken.

Er klonken vragen: waarom nu voor Gaza, en niet voor Oekraïne, Soedan of andere conflictgebieden? Mijn antwoord is simpel: omdat Gaza geen ‘gewone oorlog’ is. Het is etnische zuivering, het is het uithongeren van mensen als oorlogswapen, het is een genocide. In Gaza worden wapens gefinancierd met ons belastinggeld. Daarmee worden wij, bewust of niet, medeplichtig.
Maar laten we eerlijk zijn: moreel kompas kent geen grenzen. Het doet ertoe wat je zegt—of je nu in de Tweede Kamer zit of in een gemeentehuis aan een dorpsplein. Zwijgen is ook kiezen. En soms is het juist op de kleinste plekken waar het geweten het hardst spreekt.

Ammar Younes,
D66 Bunnik

Raadspraat

Bunniks Nieuws is in 2017 begonnen met een column “Raadspraat”. Elke week wordt deze geschreven door een raadslid, waarbij de politieke partijen elkaar afwisselen. We publiceren de raadspraat van D66-raadsleden ook op onze website.