Het kan geen toeval zijn dat het precies de weken aan het eind van de zomer waren en vlak voor Bunniks Mooiste en Werkhoven Loopt; de jaarlijkse hardloopwedstrijden in onze dorpen. Het is fascinerend hoe deze evenementen letterlijk beweging in de dorpen veroorzaakt.
Onze gemeente leent zich natuurlijk ongelooflijk goed voor hardlopers, wandelaars en andere genieters van het landschap. En dat zette me aan het denken. Deze zomer is de laatste hand gelegd aan de Omgevingsvisie 2040. Hoe beïnvloeden de keuzes die we nu maken in de Omgevingsvisie ons leven in de dorpen en buitengebied in 2040? Zonder al te veel futuristische toekomstbeelden te schetsen, hoop ik in ieder geval dat we het hele jaar door genieten van de mooiste dorpen om te wonen, werken en leven. Plekken waar we elkaar spontaan tegenkomen in het dorpshart, waar we bewegen en recreëren langs de Kromme Rijn en in de Vlowijkerpolder. Nieuwe woonbuurten waar mensen naar elkaar omkijken, gewoon omdat het kan, ongeacht of iemand afhankelijk is van zijn of haar buren.
Wellicht heeft u er ook beelden bij hoe onze gemeente erbij staat in 2040. Bijvoorbeeld over hoe uw kinderen dan wonen in hun eerste woning, misschien met een gezin in een van de dorpen wonen en hun kinderen zelfstandig en veilig naar school fietsen in hun eigen buurt. Het doel van de Omgevingsvisie is in ieder geval dat we belangrijke keuzes voor de toekomst maken, zodat uw en mijn dromen over hoe het leven in Bunnik, Odijk en Werkhoven eruit kan zien, werkelijkheid worden.
Als gemeente zijn we in beweging, niet alleen in fysieke zin, maar ook in ons werk voor de gemeenschap. Of het nu gaat om een gezonde leefomgeving, een woning voor iedereen of ruimte voor onze bedrijven. Misschien zijn hardloopevenementen zoals Bunniks Mooiste en Werkhoven Loopt niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een symbolische manier om het politieke seizoen te starten? Met frisse energie en gezamenlijke ambities voor onze gemeente?!
Wethouders column: lopen voor een toekomstdroom
De afgelopen weken viel me tijdens het uitlaten van onze hond op dat er iets is veranderd in het dorp waar ik woon, Bunnik. Er hing iets in de lucht. Overal zag ik mensen in sportieve kleding, met geconcentreerde blikken, een glimlach of soms een zucht van inspanning. Het lijkt wel of het dorp langzaam maar zeker in een hardlooparena is veranderd.