Bart Rhebergen

Echte Winterswijker, woonachtig in de Brinkheurne en met hart voor het prachtige buitengebied. Vaak hoor ik dat het lastig is om een stempel op me te drukken. Dit zie ik maar als een compliment, ik begrijp het namelijk ook wel. Als docent Bouwkunde vind ik het prachtig om alle disciplines mee te pakken. Met hetzelfde enthousiasme geef ik Saxion Hogeschool-studenten de bouwkunde mee, maar geef ik bij het Graafschap College ook les aan BBL-Timmeren. Voor de opleiding Smart Building begeleid ik examenkandidaten, maar geef ik bijvoorbeeld ook praktijklessen of vaktekenen aan toekomstige meubelmakers. Deze afwisseling vind ik geweldig! Deze afwisseling heb ik voor mijn gevoel ook nodig.

Naast de fulltimebaan in het onderwijs heb ik een bouwadviesbureau, geef ik voor een opleidingsinstituut trainingen Bouwkunde en ben ik eigenaar van een zaak in exclusieve Italiaanse racefietsen. Als secretaris van Stichting OntwikkelingWerkt proberen we met talentvolle studenten ontwikkelingsprojecten op te zetten in Gambia. Dit alles met een sausje politiek zorgt dit ervoor dat ik me niet gauw verveel. In mijn vrije tijd mag ik graag fietsen op de racefiets (niet te verwarren met wielrennen) of cyclo, wandelen of sporten. Sinds 2018 ben ik namens D66 lid van de algemene raadscommissie.

Als docent geloof ik natuurlijk in goed onderwijs. Een goede opleiding geeft je de vrijheid om je dromen na te jagen en je talenten ten volle te benutten, de vrijheid om je eigen plek te vinden in de maatschappij.

D66 heeft altijd oog voor goed onderwijs gehad en hier kan ik me helemaal in vinden. Daarnaast is D66 een partij die niet bang is om initiatieven te nemen en dit altijd te doen vanuit de inhoud. Dit vind ik erg belangrijk. Zowel landelijk als Europees, maar zeker lokaal. En ik weet dat we de afgelopen jaren lokaal flink aan de weg hebben getimmerd. Vanuit de inhoud!

Voor de Master of Urban & Area Development (MUAD) heb ik een enkele jaren geleden een essay geschreven over ‘De agenda van de stad’. In mijn beleving staat Winterswijk voor enkele grote uitdagingen. De ligging ten opzichte van Duitsland kan zoveel bieden, we zien de vergroening van het stedelijk gebied. Het buitengebied, met haar karakteristieke coulisselandschap, staat misschien wel aan de vooravond van de grootste uitdaging sinds de opkomst van de textielindustrie die Winterswijk zoveel gebracht heeft. Het Nationaal Landschap, de energietransitie, de agrariërs die er altijd al waren, de waardevolle Natura2000-gebieden die ook weer beperkingen diezelfde agrariërs meebrengt. Wat te doen met de vraag naar woningen, de vrijkomende agrarische bebouwing, het toerisme, de aanleg van zonneparken, het moratorium dat nu nog op de bouw van windmolens ligt?

Winterswijk heeft baat bij een visie op de toekomst. In de beleidsstukken wordt bijvoorbeeld gesproken over ‘energieneutraal’ in 2030. Maar waar wil Winterswijk staan over in 2050? Of zelfs in 2070 of 2080? Interessante vraag, lijkt me toch. Laten we vooruit kijken naar al dat moois dat Winterswijk te bieden heeft