Tristan van der Putten

D66 is voor mij een tweede thuis, al sinds dat ik mij in 2017 aansloot 2 dagen voor de verkiezingen. En vandaag de dag nog steeds. D66’ers hebben ambitie en willen de wereld een stukje beter maken, niet voor zichzelf maar voor de mensen om zich heen.
Een thuis betekent ook dat je met elkaar praat en uitpraat, dingen verbeterd wanneer er iets misgaat. Een thuis loop je soms van weg omdat het even teveel wordt maar je weet dat je er altijd naar terug kan keren en onvoorwaardelijk welkom bent.
D66 betekent voor mijn ook altijd oog houden op morgen zonder te vergeten van vandaag te genieten. Dromen van de toekomst zonder het realisme te verliezen.

“Hier adem ik vrij” in de woorden van Koning Willem II, en dat is ook echt zo. Maar we moeten blijven werken, bouwen en praten om te zorgen dat dit voor iedereen in de gemeente zo is. In mijn ogen is Gemeente Tilburg een echte D66 gemeente, waar iedereen lekker z’n eigen ding kan en mag doen maar ook naar elkaar omkijkt.
En dat moeten we echt blijven benoemen en bewaken.
 

De hele gemeente, en ja ik zal het uitleggen:
Ik fiets graag, en Tilburg is voor Nederlandse begrippen een fietsvriendelijke gemeente, in de stad zelf kun je overal binnen een kwartier komen met de fiets en binnen een klein uurtje rij je op de fiets van de Reeshof naar de Biezenmortel. Je hoeft bijna nergens echt lang stil te staan en de fietspaden zijn breed, en waar je stil staat krijg je als fietser al snel weer groen.
Op de fiets kom je dus overal, en zie je alles. Het centrum voelt echt als een stad met haar evenementen, cultuur en horeca. Maar zodra je de wijken in gaat voelt het bijna dorps. En als dat nog niet dorps genoeg is kun je in Berkel-Enschot, Udenhout en de Biezenmortel echte dorpen vinden, wat mij dan weer aan Uden doet denken waar ik ben opgegroeid.
Tilburg is super divers maar toch altijd echt Tilburg.