Te voet en te paard (column de Marskramer januari 2023)

Ik leefde in de hoop dat 2023 een jaar zonder crisis zou worden, ik was ze wel een beetje zat.
En we gaan redelijk de goede kant op, de inflatie neemt af,  de gasprijzen blijven dalen en corona lijkt toch echt wel uitgespeeld. Alleen de klimaatcrisis,  dat is wel een heel hardnekkige. Het bevreemdt mij dan ook wel dat er afgelopen zaterdag meer dan 200 mensen gearresteerd werden, terwijl ze demonstreerden voor een betere wereld. Dit in tegenstelling tot nul arrestaties van andere snelwegblokkeerders die enkel voor zich zelf demonstreerden. Wat overigens ook een legitieme rede is om je demonstratierecht te gebruiken.

Maar er is in mijn ogen ook al een tijd sprake van een politieke vertrouwenscrisis. En die lijkt alleen maar toe te nemen. Een rechte lijn omlaag van de tijd dat er nog een touwtje uit je brievenbus hing tot nu.

En nu ik mezelf al bijna een jaar politicus mag noemen, verbaast me dat nog meer, dan dat het al deed. En niet omdat 1120 stemmers uit Dalfsen hun vertrouwen in mij gesteld hebben, maar omdat ik nu al mijn mede politici in de raad beter heb leren kennen. En al zijn hun idealen niet altijd mijn idealen, wat heb ik, in een nog geen jaar tijd, een enorm respect voor hen opgebouwd.

Ik zie ze buffelen; stukken lezen, de weg op, handjes schudden, moties maken en vergaderen, om maar voor u en allen op te komen. En ja dat doen ze inderdaad voor u, niet voor zichzelf.

Wat maakt dan, dat we met velen, onze politici niet meer vertrouwen? Er is een verschil zegt u, tussen landelijk en lokaal. Hmm ja vast, maar ook lokaal durft meer dan 50% van de raadsleden in Nederland zich niet te uiten op Social Media zoals ze willen, bang voor de gevolgen.

Nu heeft de politiek ook enorme steken laten vallen, van toeslagenaffaire tot ongewenst vliegveld. Van een lockdown teveel tot bijstand te weinig. En hoewel ik van mening ben dat deze steken niet bewust ten nadele van ons zijn gevallen, maar eerder een optelsom zijn van verkeerde beslissingen en stomme fouten. Maar het mooie van een democratie is dat je dan je stem kan laten gelden. En nee, niet op twitter met een bedreiging, maar echt je stem laten tellen. Dat kan en mag binnenkort weer en ik mag dan een jaar politicus zijn, we weten sinds een jaar ook weer dat een democratie, er echt toe doet.