Lievelingsplek in je gemeente (en waarom?)
De Bakelse bossen. Wandelend door dit mooie stukje natuur kom ik tot rust kom; mijn creativiteit en relativeringsvermogen krijgen daar een boost.
Ine Warmerdam
Ine Warmerdam - Beeld: D66
In zijn algemeenheid vind ik dat mensen te sceptisch zijn over “de gemeente” en gemeentepolitiek. Er zijn weinig mensen die zien hoeveel er vanuit de landelijke overheid op het bord van de gemeente is en wordt neergelegd; en hoe hard er in de gemeente gewerkt wordt om een leefbare en levendige stad te creëren waarin iedereen er mag zijn, mag meedoen en kansen mag benutten.
Ik wil me graag inzetten om een draai te gaan geven aan dit heersende sceptische beeld; om te laten zien dat je zelf ook invloed kunt uitoefenen; omdat we onze mooie stad met inzet van velen nog mooier kunnen maken. Daarnaast wil ik laten zien dat het in de politiek om vakmanschap en inhoud moet draaien in plaats van politiek op basis van opportunisme en persoonlijke profileringsdrang.
Welke kansen zie jij voor je gemeente?
Ik vind dat Helmond trots mag zijn op de ontwikkelingen die ze heeft doorgemaakt in de laatste decennia. Wat mij betreft hoeft Helmond zich niet te spiegelen aan haar grote broer Eindhoven, hoewel we beiden deel uitmaken van de Brainport regio. Helmond mag zich veel meel profileren als stad met mooie “maakindustrie”. Door onze goed gekwalificeerde MBO- en HBO opleidingen nog meer te laten aansluiten/samenwerken met de prachtige maakindustrie, zie ik fantastische mogelijkheden voor de toekomst. We concurreren hierbij niet met Eindhoven maar zijn complementair aan elkaar in onze Brainportregio. En laten wij daarbij onze eigen identiteit en cultuur vooral behouden.
Wat zijn drie zaken die jij als raadslid wil veranderen?
- Met alle uitdagingen waarvoor gemeenten staan, vind ik dat politiek moet staan voor hart voor de stad en inhoudelijk vakmanschap. Te vaak zie ik in het politieke debat discussie ingegeven door persoonlijke profilering in plaats van inhoudelijke feiten. Wellicht is dat inherent geworden aan politiek; de landelijke politiek geeft in dat opzicht ook een slecht voorbeeld. Mijn bijdrage zal zich blijven richten op de inhoud van het onderwerp dat voorligt. Wellicht is het een naïeve insteek, maar ik hoop dat goed voorbeeld goed doet volgen. Ik realiseer me dat dit een kwestie is van lange adem; mijn lijfspreuk is dan ook: de druppel holt de steen niet uit door kracht, maar door vaak te vallen.
- Ik vind dat er een integraler beleid moet komen binnen het sociaal domein, met name daar waar het gaat om armoedebestrijding. Als vrijwilliger bij de formulierenbrigade mag ik geregeld betalingsregelingen treffen voor mensen die niet aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen. Een behoorlijk percentage van deze mensen heeft feitelijk voldoende inkomen om aan alle verplichtingen te voldoen; het grote probleem is dat ze niet geleerd hebben hoe met geld om te gaan. Ik geloof niet in het breed neer zetten van allerlei financiële regelingen. Budgetbeheer zou veel meer onder de aandacht gebracht moeten worden; ik zal hier een actief pleitbezorger voor worden.
- Binnen het Sociaal Domein moet veel meer de aandacht gelegd worden op resultaten van zorg. Hoewel collega raadleden en wethouders geregeld aangeven dat dit niet (overal) mogelijk is, vind ik dat een gemiste kans. Ik heb mijn hele leven met mijn voeten in de klei gestaan en heb, ondanks aanvankelijk weerstand, ervaren dat hier heel veel kansen liggen die gewoon benut kunnen worden.
Wat betekent D66
voor mij?
D66 betekent voor mij vrijheid voor iedereen, maar tegelijkertijd ook verantwoordelijkheid nemen door iedereen. D66 betekent voor mij over je eigen schaduw heenstappen, oordeel loos iedereen verwelkomen, helpen om te integreren en samen de maatschappij te vormen. D66 staat voor mij voor compromissen sluiten zonder jezelf te verliezen. Buiten je eigen grenzen durven kijken en daarbij je identiteit behouden.
Wat is je favoriete
boek (en waarom?)
Ik heb veel favoriete boeken. Maar het boek dat op mij een onuitwisbare indruk heeft gemaakt is: “Zo hadden we het niet bedoeld” van Jesse Freriks. Deze onderzoeksjournalist heeft een reconstructie gemaakt over hoe de toeslagenaffaire tot stand kon komen en tot de val van het kabinet kon leiden. Dit boek laat zien wat er gebeurt als profileringsdrang, sentimenten en persoonlijke belangen het winnen van feiten, realiteitszin en waarschuwingen vanuit de werkvloer. Hoe het frequent in de media brengen van gedupeerde ouders leidt tot opportunisme bij andere burgers die, ondanks dat ze totaal geen partij zijn in deze affaire, hun slaatje denken te kunnen slaan door zich te melden als zogenaamd gedupeerde ouders. Maar vooral ook welk een kwalijke rol de journalistiek speelt die belang heeft bij schreeuwende, suggestieve krantenkoppen met als enig belang het winnen van lezerszieltjes ook als dat betekent dat de waarheid grof geweld aangedaan moet worden.
Laatst bezochte culturele event? Waarom
ga je graag daarheen?
Ik heb een brede culturele interesse. Lezingen over diverse onderwerpen georganiseerd door de Volksuniversiteit; klassieke opera’s, hedendaagse muziek, toneel in het Annatheater, concerten in het concertgebouw in Amsterdam; ik bezoek graag musea; mijn laatste culturele uitje was naar het Parktheater in Eindhoven waar een cabaretière op onvervalste en komische wijze een inkijk gaf in het opgroeien in een voormalige arbeiderswijk in Eindhoven. Culturele evenementen bieden mij ontspanningen, een ontmoetingsplaats en een verbreding van mijn blik.